برای صنایع خلاق، تعاریف گوناگونی وجود دارد؛ اما اگر بخواهیم تعریفی که جمع بین آن‌ها باشد ارائه کنیم، می‌توان آن ‌را به «کسب‌و‌کارهای حاصل از تجاری‌سازی ایده‌ها و فناوری‌های جدید در حوزه‌های فرهنگی و هنری» تعبیر کرد. در یازدهمین کنفرانس آنکتاد، صنایع خلاق به‌عنوان چرخه‌هایی از خلق، تولید و توزیع کالاها و خدمات تعریف شد که خلاقیت و سرمایه‌ی فکری را به‌عنوان ماده خام به کار می‌گیرند و از مجموعه‌ای از فعالیت‌های دانش‌بنیان، متمرکز بر هنر اما نه محدود به آن تشکیل می‌شوند که پتانسیل درآمدزایی از دادوستد و حقوق مالکیت معنوی دارند. این صنایع شامل محصولات مادی و ملموس و غیرمادی و معنوی، یا خدمات هنری با محتوای خلاق، ارزش اقتصادی و هدف‌های بازاری هستند که در تقاطع میان صنعت‌گر، خدمات و بخش‌های صنعتی قرار دارند و در تجارت جهانی یک بخش پویای جدید به وجود می‌آورند.

از جمله نمونه‌های صنایع خلاق می‌توان به تبلیغات، فیلم و ویدئو، موسیقی، هنرهای نمایشی، انتشارات، رادیو و تلویزیون، صنایع دستی، طراحی داخلی، فشن، هنرهای تجسمی و گرافیکی و مانند آن‌ها اشاره کرد.

ذهن بیشتر ما در درک این موضوع که با ساخت یک کارخانه می‌توان درآمدزایی و اشتغال‌آفرینی انجام داد، کاملاً آشناست؛ اما اگر به ما گفته شود با یک آواز یا یک بازی رایانه‌ای، گاه می‌توان به درآمدی بیشتر از آن کارخانه رسید، باور نمی‌کنیم. اما حقیقت این است که زمانه، این‌ گونه کسب‌وکارها را بهتر می‌پسندد. مشکل ما در درک و قبول این واقعیت نه فقط برای ما که برای مدیران سطح بالای کشور نیز این‌گونه است. عدم درک صحیح از این واقعیت، باعث می‌شود تا حمایت‌های موجود نیز کمتر به این سمت سوق پیدا کند. معمولاً وقتی وام‌های کم‌بهره‌ی دولتی در دسترس است، کمتر ارگان دولتی پا پیش می‌گذارد که وامی برای ساخت یک آهنگ، نوشتن یک داستان و یا ساخت یک بازی رایانه‌ای پرداخت کند.

توجه به صنایع خلاق، پاسخی روشن به سوالات دانشجویان رشته‌های علوم انسانی و هنر برای اشتغال و کارآفرینی در رشته‌های تخصصی خودشان است و تلاش برای ترویج فرهنگ صنایع خلاق، یک وظیفه مهم در راستای توسعه‌ی زیست‌بوم فناوری‌های نرم است. دانشگاه اصفهان نیز به عنوان یک دانشگاه جامع، ظرفیت موجود در صنایع خلاق را درک نموده و با راه‌اندازی مرکز نوآوری صنایع سرگرمی، در این مسیر پیش‌قدم شده است.

برای مشاهده اطلاعات بیشتر کلیک نمایید.